Lichaamsgerichte psychotherapie is een overkoepelend begrip voor verschillende behandelingsvormen die als uitgangspunt hebben, dat het menselijk lichaam, gedachten, emoties en gevoelens samenhangen en dat er door deze samenhang wegen bestaan om het welbevinden van de mens te verbeteren.
Lichamelijke psychotherapie vindt zijn oorsprong in de oervader van het magnetisme en de hypnose: Franz Anton Mesmer. Mesmer zag het menselijk lichaam als 1 holistisch geheel waarin de energiebalans de gezondheid bepaalde: was de energie uit balans, dan was de gezondheid ook uit balans. Uit deze disbalans komen geestelijke en lichamelijke klachten voort die volgens Mesmer te waren herstellen door magnetische sessies.
Later werd dit gedachtegoed uitgewerkt door Sigmund Freud en zijn leerling Wilhelm Reich. Deze laatste ontwikkelde een karaktertheorie gebaseerd op werk van Freud waarbij niet alleen de psyche maar ook het lichaam werd betrokken. Hij nam waar dat bepaalde karakterstructuren zich ook lichamelijk uitdrukten zoals in de lichaamsbouw, de motoriek en expressie. Volgens Reich zou de psychotherapie zich niet alleen moeten bezig houden met de psyche maar ook met het lichaam.
Normaal gesproken geeft het lichaam onszelf de helende ervaring die wij nodig hebben. Dat doet het systeem op zijn eigen tempo en tijd. Het is de kunst hiernaar te leren luisteren. Soms is het fijn hierbij iemand te hebben die meeluistert en meekijkt, soms wat ondersteuning kan bieden, soms wat aanmoediging en soms wat veilige begrenzing.
Zorgverzekeraars vergoeden geheel of gedeeltelijk deze behandeling.